Nachtdienst. Een keer in de zoveel tijd hoort het erbij. We gaan de nacht in. Volledig tegen mijn natuur in gooi ik mijn totale ritme overhoop. Ik slaap de hele dag en ’s nachts heb ik nog steeds moeite wakker te blijven. Ik dood de tijd door te kletsen met een collega, te schrijven, kwalitatieve tijd door te brengen met mijn hyvesvrienden, rond te struinen op het internet, dossiers door te lezen en af en toe een filmpje te kijken.
Zo ook deze nacht. Mijn collega en ik willen allebei geen horror of thriller zien, aangezien we dan zelf qua paranoia niet meer onderdoen voor de (hopelijk dan nog steeds) slapende cliënten. We besluiten een film met Robin Williams te kijken. Het is een drama; in elke zin van het woord. Terwijl we languit onderuit gezakt over de banken heen hangen voltrekt het ene drama na het andere drama zich op het fel oplichtende scherm voor ons. Een groot contrast met de rest van onze omgeving. Af en toe vallen onze ogen dicht maar we herstellen snel. Wakker blijven. Film kijken. Net als Robin Williams al zijn kleren heeft uitgetrokken en op het punt staat met een dramatisch gebaar, als zijnde een wanhoopsdaad, het water in te springen, gaan onze piepers af. Iemand wil naar de wc. Ik zet de film op pauze en we staan op om naar de desbetreffende cliënt te lopen. Onderweg horen we gestommel bij de deur en het nachthoofd komt binnen. Het nachthoofd gaat alle afdelingen af om een praatje te maken en te kijken of het overal rustig is en blijft. Hij groet ons met een mompel en loopt alvast door naar de woonkamer.
Terwijl we in de gang van de slaapkamers staan, begint mij ergens iets te dagen…We wachten rustig tot de cliënt terug is op de kamer, sluiten de deur en lopen terug naar de woonkamer. Terwijl we weer neerploffen op de banken, valt mijn blik kort op het beeldscherm. Het nachthoofd heeft het zich gemakkelijk gemaakt op een van de banken. We kletsen over wat cliënten, de gebeurtenissen van de dag, de nieuwbouw die nooit lijkt te komen en dan is het even stil. Terwijl we moeite moeten doen om wakker te blijven, gaat de blik van het nachthoofd naar het beeldscherm. Vervolgens kijkt hij ons omstebeurt aan. En weer terug naar het beeldscherm.
‘Oké’, zegt hij dan ‘En waarom zijn we naar een naakte man aan het kijken?’.
is dit een “maak het verhaal af”-verhaal?
Want ik heb wel een paar mogelijkheden:
“ehm, sorry dat u binnenvalt, maar we zijn net een mister universe verkiezing aan het organiseren”
of
“Waar moet je anders naar kijken? ROBIN WILLIAMS…DUH!”
of
“Hij is een goochelaar en hij heeft net zijn kleren weggetoverd”
of
“Zie jij een man?” “Nee” “hmmm, misschien moet je een keer langs de opticien… of…”
Maar een goed verhaal! Ik lees de meeste en de meeste zijn wel goed! 🙂
Haha echt weer een actie voor jou Marijke!!
Goed bezig.
X
Hij is leuk!