Ik lig in bed met vriendlief. We liggen heerlijk tegen elkaar aan en ik doezel nog een beetje weg bij de vroege ochtendstralen van een flauw zonnetje. Dan draait hij zich om en omhelst het meisje dat links van hem ligt. Wát? Ik voel een steek van jaloezie door me heen gaan,hef mezelf iets op met mijn linkerelleboog en kijk over hem heen. Wie is dat? Wat doet zij hier nou weer?
Ze wordt ook wakker en terwijl ik haar boos aankijk, wurmt ze zich onder de arm van vriendlief uit en staat op om de slaapkamer uit te lopen. -Sinds wanneer zit de deur daar en waarom heeft ze een mega grote paarse eengeheelspyjama aan? – Ze kijkt me met een zelfgenoegzaam lachje aan. Ha! zie ik haar denken. Hij is óók van mij, je zult gewoon moeten delen! Boos tik ik vriendlief aan en zeg dat dit zo niet langer kan. Hij moet kiezen en kan niet meerdere vriendinnen hebben. Vriendlief is zich van geen kwaad bewust en zegt dat ik er gewoon aan moet wennen en dat het nu eenmaal zo is. Ik stamp uit bed en duw paarse onesie aan de kant terwijl ze nog steeds zelfgenoegzaam in de gang staat te grijzen. Ze vindt het maar al te grappig dat ik weer degene ben die moeilijk doet en zij het engeltje kan spelen. Vriendlief komt achter me aan en probeert me uit te leggen dat het gewoon wennen is bij polygamie. Ik roep boos dat het niets voor mij is en dat ik het op deze manier niet meer leuk vind. Vriendlief zegt dan doodleuk dat dit er nu eenmaal bijhoort…
Verbijsterd staar ik hem aan.
En dan word ik wakker. Ik kijk om me heen. Vriendlief ligt naast mij te slapen. Alleen. Godzijdank. Ik maak hem wakker en zeg hem direct dat het niet oké is om nóg een vriendin te hebben. Dat ‘ie dat maar even weet!
En ik denk niet dat ik ooit nog het programma ‘Sister Wives’ ga kijken.
Ik heb hard gelachen!